Nieuwjaarsconcert

Begin het jaar goed met het nieuwjaarsconcert van Classic Young Masters en de Marinierskapel der Koninklijke Marine. In een unieke mix van veelbelovende jonge talenten en gelauwerde professionele muzikanten word je als luisteraar meegenomen in bekende én onbekende(re) klassieke muziekstukken.

Een compleet avondje uit maken? Met het Diner & Show arrangement kan je voorafgaand aan de voorstelling genieten van een 3 gangendiner bij de Veestallen!

Een greep uit de stukken die gespeeld gaan worden:

Symphonie Espagnole (Edouard Lalo arr. Co Vergouwen)
Solist op viool: Kira van der Woerd (2005)

In 1873 schreef de Spaanse componist Edouard Lalo (1823-1892) zijn meest bekende werk, de Symphonie Espagnole in d mineur voor viool en orkest, opus 21. Het stuk bevat een zeer virtuoze vioolpartij. Hij droeg hij het op aan meesterviolist Sarasate. Dat was slim bedacht, want Sarasate was een regelrechte ster die duizenden mensen op de been bracht. Op die manier was Lalo’s Symphonie Espagnolebij voorbaat al verzekerd van succes.

Van richtingen en stromingen moest Lalo weinig hebben. Hij bleef zichzelf en schreef muzikale invallen die hem bevielen. ‘Een melodie behoort mooi te zijn en niet ingewikkeld’, was zijn stelling. Zijn gemakkelijke beoordeling over de normen en waarden over vormen en regels blijkt al uit de titel van het werk. Symphonie Espagnole zit namelijk vol met romantische melodieën, maar heeft geen affiniteit met een symfonie. Daarentegen heeft het alle kenmerken van een vioolconcert. Een ander opmerkelijk vrijheid die Lalo zich veroorlooft, is de vijfdeligheid van het stuk.

Concert voor cello en Blazers (Friedricht Gulda)
Solist op cello: Andrej van Brakel (2005)

Over pianist, componist, leraar, performer Friedrich Gulda (1930-2000) doen vele ware verhalen en anecdotes de ronde. Hij werd geprezen voor zijn fraaie vertolkingen van werken van Bach, Mozart, Beethoven en Schubert, tot zijn leerlingen behoorden Martha Argerich en Claudio Abbado. Maar hij had een grote hekel aan het eerbiedige gedoe rond klassieke muziek en trad wel eens bijna naakt op.

Het celloconcert schreef hij in 1980 voor Heinrich Schiff, die hoopte dat dat de pianist daarna bereid zou zijn om samen met hem de cellosonates van Beethoven op te nemen, maar daar kwam het helaas niet van, zo groot was het succes van dat celloconcert. Bijzonder is ook hier weer dat het concert zowel aan Schiff als aan de toenmalige bondspresident Bruno Kreisky is opgedragen.

Intussen is dit celloconcert een veelgelaagd werk; het begint met contrasterende jazzy ritmen (een lawaaierige drum-kit) en lyrische passages licht improviserend van stijl, maar meteen in de ‘ouverture’ komt muziek uit de Oostenrijkse Alpen voorbij; een ‘Ländler’ met zwierige dansritmen van de houtblazers en een verlichte bijdrage van de alphoorn.

Pianoconcert no. 2 (Sergej Rachmaninov arr. Christiaan Janssen)
Solist op piano: Philip Karmanov (2004)

Sergej Rachmaninov (1873-1943) was vier jaar oud toen zijn moeder hem de eerste pianolessen gaf. Toen hij eenmaal onder de hoede kwam van een echte, maar ook zeer strenge leraar, moest hij elke morgen om zes uur opstaan om aan zijn oefeningen te beginnen!

Rachmaninov schreef vijf pianoconcerten die hij zelf ten doop hield en overal ter wereld uitvoerde. Hij was een van de beste pianisten van zijn tijd. Pianoconcert 2 in c mineur opus 18 uit 1901 is misschien zijn beroemdste werk geworden. Er bestaan maar weinig Pianowerken die voor een pianist zo fysiek veeleisend zijn als dit Pianoconcert 2. Je moet zelfs in een goede conditie zijn om het werk uit te kunnen voeren. Het is inmiddels een vast repertoirestuk geworden van de meeste hedendaagse top-pianisten. Heel beroemd is de opening van het stuk, waar het lijkt of zware klokken om beurten klinken. Geen concertopening is zo bekend als de akkoorden waarmee Rachmaninovs Pianoconcert 2 begint. Televisie- en filmmakers maken nog dankbaar gebruik van thema’s uit dit meesterlijke pianoconcert.